Więc mamy ostatni rozdział tutaj... mam nadzieję, że sie wam spodoba :) jeśli chodzi o dalsze opowiadania... no to będzie się pojawiać Li... a jak skończę jedno to zacznę wrzucać na neta. Więc nie martwcie się :)
I dziękuje bardzo za komentarze, miłe słowa i w ogóle... bo wiem, że to nie jest to - co zawsze pojawiało się w moich opowiadaniach. Jest inne, może trochę nudne. Ale i tak dziękuje za wasze ciepłe słowa i za to, że mnie tak molestowaliście na gg abym pisała od nowa.
***
Melanie
Od dziecka uwielbiałam wakacje. I
dlatego teraz byłam gotowa najwcześniej od wszystkich i pomagałam
im się spakować. Nie moja wina, że cieszyłam się jak dziecko z
tego, że spędzę miły czas w gronie najbliższych mi osób.
Dlatego zadowolona z tego, że wszystko jest na swoim miejscu
siedziałam jako pierwsza na lotnisku. I pochwaliłam się oczywiście
tym, że mam bilet i czekam na samolot. A co mi tam.
Alvaro
Widziałem, że Mel wrzuciła na tt
zdjęcie z biletem i pochwaliła się wakacjami więc sam dodałem
swój opis o wakacjach w gronie przyjaciół i dziewczyny. Już nie
musiałem się kryć bo byłem wszystkiego pewien na 100%. Spojrzałem
na Adrianę, która zawzięcie o czymś mówiła i się uśmiechnąłem
na sam widok. Musiałem przyznać – teraz byłem szczęśliwy.
Roberto
Ana miała do nas dołączyć dopiero
na lotnisku i się denerwowałem. A jak nie zdąży? Albo zdecyduje,
że jednak nie chce jechać na wakacje? Ale kiedy widziałem ją
kraczącą w naszym kierunku z uśmiechem na ustach, sam się
uśmiechnąłem. Nie przypuszczałem, że po tym wszystkim co mnie
spotkało jeszcze szczęście się do mnie uśmiechnie. A tu
spotkałem tą małą istotkę, która tyle radości i spokoju
wprowadziła do mojego życia. Kiedy do mnie podeszła to od razu się
z nią przywitałem i wziąłem od niej torbę. Teraz mogłem jechać
na wakacje i po prostu się dobrze bawić.
Adrian
Z naszej całej paczki tylko ja i Mel
jechaliśmy jako single, ale to akurat mi nie przeszkadzało. W końcu
można i tak się dobrze bawić. Widziałem jak nasze gołąbki były
zadowolone, Alvaro co chwilę spoglądał na dziewczyny, a Mel
cieszyła się z wakacji tak samo jak ja. Czego można chcieć w tym
momencie więcej? Jestem na wakacjach w gronie przyjaciół i zapewne
jak co roku będzie pełno zabawy i głupich żartów na
dziewczynach. W końcu tradycja musi być kontynuowana.
Adriana
Dotarliśmy zadowoleni, lekko zmęczeni
do domku. Ale ja i tak zadowolona wskoczyłam na łóżko i zaczęłam
po nim skakać na co na mnie zdziwiony spojrzał Alvaro. Nic sobie z
tego nie robiłam tylko dalej skakałam.
- Ej, ej. Przestań skakać bo zarwiesz i będziemy spać na podłodze. - podszedł do łóżka więc od razu na niego wskoczyłam – Oj ale ciężka jesteś.
- Ej, ej. - zaśmiałam się a on poleciał ze mną na łóżko
- Co taka zadowolona?
- Bo czego można chcieć więcej? - zaśmiałam się – Mamy wakacje!
- I mamy siebie. - uśmiechnął się
- Aaa! - i od razu do naszego pokoju wpadła Mel więc zaczęłam się śmiać – Zbierać swoje zgrabne litery. Idziemy pływać!
- No to złaź mój seksi piłkarzyku. - zamruczałam a on zrobił swoją zadziorną minę
Ana
Na początku trochę się krępowałam
jechać na wakacje w towarzystwie całej paczki bo nie chciałam im
wchodzić w paradę. Ale teraz... kiedy byłam na pięknej plaży nie
mogłam przestać się uśmiechać. Nigdy nie przypuszczałam, że na
jednym kolokwium, który wcześniej zawaliłam poznam kogoś, kto
sprawi, że każdego dnia moje życie będzie coraz ładniejsze.
Roberto... wydawał mi się takim rozrywkowym chłopakiem co zmienia
dziewczyny jak rękawiczki. Ale... jest artystą o cudownym głosie,
kiedy śpiewa. I mogłabym go słuchać godzinami, spojrzałam na
niego jak właśnie chlapał się wodą z Mel i sama podniosłam swój
zgrabny tyłek i do nich poleciałam.
Alvaro
Cała czwórka była w wodzie i
zostałem sam na sam z Adrianą, która z uśmiechem leżała obok
mnie i patrzyła na mnie tak jak ja na nią. Od razu wyciągnąłem z
jej torby telefon i zrobiłem nam zdjęcie dając jej delikatnego
buziaka w usta. Na szczęście nikogo z nas nie ucięło więc się
uśmiechnąłem a ta mnie pocałowała. Odwzajemniłem pieszczotę i
szeroko się uśmiechnąłem. Wrzuciłem zdjęcie na internet, aby
się pochwalić przed całym światem – i dodałem opis, który w
tym momencie najbardziej pasował i miałem nadzieję, że spodoba
się mojej dziewczynie, a mianowicie: Któregoś dnia ta plaża
może zostać zmyta, ocean może wyschnąć, a słońce zgasnąć,
ale tego dnia ja ciągle będę ci kochać. Kocham cię Adri.
- Co tam modzisz?
- Po prostu pokazuje światu jak bardzo jestem szczęśliwy.
- Taak? A wiesz co by mnie uszczęśliwiło?
- Co?
- Kto ostatni w wodzie to brzydal! - i szybko się zerwała więc aby nie być gorszy pobiegłem za nią
Narrator
Piątka przyjaciół
siedziała na piasku późnym wieczorem przed ogniskiem. Adriana wraz
z Aną siedziały wtulone w chłopaków i każda z nich miała ciepłą
bluzę na sobie, aby nie zmarznąć choć ciepło od ogniska było
bardzo pomocne w tym momencie. Ognisko był pomysłem nagłym, ale
jakże udanym. Roberto zagrał jedną piosenkę na co dostał na
zakończenie sporo braw. Oczywiście po spożyciu alkoholu Adrian
wraz z Alvaro odprawili jakiś taniec na co na całej plaży było
słychać donośny śmiech... ale cóż... po wszystkich smutkach,
kłopotach mogli w końcu odetchnąć i po prostu cieszyć się
chwilą... cieszyć się tym, że mogli spędzić te wakacje w swoim
gronie – bo nie ma nic przyjemniejszego niż cieszenie się z
błahych powodów z kimś kto rozumie cię i zna od zawsze i na
zawsze.
Aj... I się wzruszyłam:( Szkoda, że to już koniec. Jeszcze bym sobie poczytała;) Eni, Twoje opowiadanie nie było nudne. Bardzo mi się podobało:) Może troszeczkę zbyt krótkie;), ale dla mnie zawsze jest mało;/ Nie lubię jak coś się kończy;/ Ale czekam z niecierpliwością na kolejne opowiadanie i oczywiście na nowy rozdział Lieke;] Pozdrawiam, Jastylla;]
OdpowiedzUsuńZgadzam się z poprzedniczką. Szkoda, że to już koniec. Alvaro jest Adrianną, Roberto z Aną. Szczerze mówiąc ja do ostatniej linijki epilogu miałam nadzieję, że pomiędzy Mel i Adrianem coś jednak będzie. Oj głupia jestem.
OdpowiedzUsuńWydaję mi się, jakby minęły zaledwie parę dni kiedy dodałaś tu pierwszą notkę i oczywiście napisałaś mi o tym na gg. I jak sobie zobaczyłam przed chwilą, że to było w kwietniu to normalnie doznałam szoku. Ale ten czas szybko płynie.
Buuu. Szkoda, że to juz koniec, ale ja także dziękuje ci za to opowiadanie. Dziękuje za umilanie mojego czasu i wgl. Ciesze się że Alvaro i Adi się pogodzili,że są szczęśliwi. Cieszę się także szczęciem Any i Roberto :)
OdpowiedzUsuńWszystko dobrze, co się dobrze kończy :)
Boże, kocham to opowiadanie. Mieli tyle wzlotów i upadków, ale każde kończyło się z uśmiechem, czasami kłótniami, ale i były też łzy. Cudowne opowiadanie, kochana! Jestem dumna, że je skończyłaś i również dziękujemy, że je pisałaś!:D
OdpowiedzUsuńPrzepraszam, że dopiero teraz, ale nie mogłam się wcześniej zmotywować :( szkoda, że to już koniec, bo naprawdę polubiłam to opowiadanie, było takie inne... :) dużo się działo, ale najważniejsze, że wszystko dobrze się skończyło :) Alvaro i Adri na pewno będą ze sobą szczęśliwi, chyba obydwoje się czegoś o związkach nauczyli dzięki temu wszystkiemu :D ale nie powiem, najlepsze było to ukrywanie się przed wszystkimi ;) tak swoją drogą, to Alvaro, gdyby tylko mógł, cały swój związek i całe swoje życie dokumentowałby na TT :D cieszę się, że Roberto jest z Aną, zasłużył na jakąś porządną, fajną dziewczynę, po tych wszystkich jego przygodach :) mam tylko nadzieję, że Adrian i Mel też sobie kogoś znajdą, jak przyjdzie czas :) a może razem? początkowo myślałam, że to Roberto będzie z Mel, ale tutaj okazało się inaczej ;) najważniejsze, żeby przyjaźń przetrwała wszystko, ale jestem pewna, że ta więź, jaka jest między nimi, na pewno jest na tyle silna, aby tak się stało :) nie mam pojęcia, co mogłabym jeszcze napisać... mam jakąś pustkę w głowie :) dopiszę, jeśli coś mi się przypomni ;) i nie, to opowiadanie nie było nudne, wręcz przeciwnie! :)
OdpowiedzUsuńBardzo podobała mi się ta historia. Cieszę się, że wszytko dobrze się zakończyło i Adrianna i Alvaro byli razem :) Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuń